سید حسین آل‌علی شاهرودی
سید حسین آل‌علی شاهرودی(۱۳۱۵-۱۳۷۳ق) فقیه شیعی در قرن چهاردهم قمری است که تحصیلات مقدماتی خود را در شاهرود و مشهد آغاز کرد و سپس به حوزه علمیه قم رفت و تا سال ۱۳۴۵ق نزد آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی شاگردی کرد. او پس از آن به نجف مهاجرت کرد و از محضر علمایی همچون میرزا محمد حسین نایینی، آقا ضیاء الدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و سید محمود شاهرودی بهره برد. در سال ۱۳۵۳ق از طرف سید ابوالحسن اصفهانی مأمور شد حوزه علمیه سامراء را که پس از درگذشت میرزای شیرازی در حال افول بود، احیا کند. وی تا سال ۱۳۶۵ق که به سبب بیماری مجبور به بازگشت به نجف شد، در سامراء سکونت داشت. سید حسین آل‌علی به علت عارضه قلبی در جمعه ۷ رجب سال ۱۳۷۳ق درگذشت و در حجره شمال غربی صحن حرم امام علی(ع) دفن شد.
پدر و فرزندان
پدرش سید اسماعیل شاهرودی(۱۳۱۶قمری)، از خطباء و اهل منبر شاهرود بود، که به لقب «واعظ» اشتهار داشت. سید حسین سه دختر و چهار پسر داشت. پسران وی عبارتند از:
- ضیاء الدین آل علی؛ فرزند بزرگ سید حسن بود که در زمان حیات پدرش و پس از آن در مسجد جامع شاهرود و مسجد نخل اقامه جماعت می‌کرد. در کنار پدرش مدفون است.
- سید جواد آل علی شاهرودی
- سید علی آل علی؛ در تهران اقامت داشت و راهنمایی حجاج تهرانی را بر عهده داشت.
- سید نور الدین آل علی؛ نورالدین چندین سال رایزن فرهنگی ایران در کشورهای شمال آفریقا بود و در دانشگاه‌های آمریکا نیز تدریس می‌کرد.
پانویس
- ↑ آقا بزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج۱۴، ص۵۳۴.
- ↑ آقا بزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج۱۴، ص۵۳۴.
- ↑ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۶۲؛ آقا بزرگ طهرانی، طبقات اعلام ج۱۴، ص۵۳۴؛ انصاری قم، درگذشتگان، ص۱۰۹؛ امینی، رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج۲، صص۷۰۳- ۷۰۴.
- ↑ آقا بزرگ طهرانی، طبقات اعلام ج۱۴، ص۵۳۴.
- ↑ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۶۳-۶۴.
منابع
- طبقات اعلام الشیعه (نقباء البشر فی القرن الرابع عشر)، آقا بزرگ طهرانی، داراحیاء تراث العربی للطباعه و النشر و التوزیع، بیروت، ۱۴۳۰ق.
- شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندن(ج۹)، چاپ امیر، قم، ۱۳۷۰ش.
- انصاری قمی، ناصرالدین، درگذشتگان، مجله آینه پژوهش، فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۷، شماره ۴۹.
- امینی، محمدهادی، رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، جامعه النجفیه الکبری، چاپ دوم، نجف، ۱۴۱۳ق.